JEZIORO TAJEMNIC. Pierwszą tegoroczną Misję w dniach 12-14 stycznia 2018 r. poprowadziła ekipa Szkoły Nurkowania ANDAtek. Eksploratorzy przybyli z różnych zakątków Polski, a nawet z zagranicy.

Było zimno, ale na jeziorze Drawsko w tym roku lodu nie widać. Wizura doskonała. Chłód nie wystraszył poszukiwaczy przygód z Wrocławia, Gdańska, Częstochowy, Torzymia, Kostrzyna nad Odrą, Szczecina, Zabrza, Dębna, czy z Holandii.

Choć zadaniem tej wyprawy było m.in. przygotowanie do inwentaryzacji podwodnych źródeł odkrytych w pobliżu plaży miejskiej w Czaplinku, stała się ona także okazją do spotkania członków i sympatyków powstającego Stowarzyszenia Historyczno – Kulturalnego TEMPELBURG. Są to eksploratorzy, których połączyła działalność w ramach Akcji „Jezioro Tajemnic”. Relacje z wypraw i odkryć „następców Templariuszy” będzie można odnaleźć m.in. na stronach Akcji „Jezioro Tajemnic”.

Nurkom towarzyszyła kamera TVP 3, zaś relacje pokazano w programie Teleexpress Extra oraz – obszerniejszą – w Kronice. Eksploratorzy zwiedzili też teren Pojezierza Drawskiego. Zwiedzali m.in. bunkry Wału Pomorskiego oraz byli przy głazie „Tempelburg” (dawna nazwa Czaplinka). To wielki polodowcowy granitowy głaz narzutowy o obwodzie 19 m i wysokości 3,5 m. Ten największy na obszarze Drawskiego Parku Krajobrazowego głaz leży w pobliżu skrzyżowania drogi Czaplinek – Stare Kaleńsko, z gruntową drogą biegnącą z Pławna do Cichorzecza, na skraju lasu.

Uczestnicy Misji, których odwiedził organizator „Jeziora Tajemnic” Starosta Drawski Stanisław Kuczyński,  otrzymali także informację o III konferencji „Jezioro Tajemnic”, która odbędzie się w sobotę, 17 lutego 2018 roku w tradycyjnym miejscu – siedzibie LO w Czaplinku przy ul. Parkowej. Serdecznie zapraszamy media, mieszkańców, sympatyków oraz wszystkich zainteresowanych. W najbliższym czasie spodziewamy się także kolejnej wizyty legendy poszukiwań podwodnych z trójmiasta – Jerzego Janczukowicza. To prawdopodobnie jego ekipa podejmie próbę rozwiązania zagadki 76 metra jeziora Drawsko, gdzie sonar odkrył obiekt przypominający legendarnego U-boota.

W I Misji III Sezonu Jeziora Tajemnic uczestniczyli: Anna Kuternowska, Dariusz Kuternowski, Honorata Matuszewska, Marek Tomaszewski, Wiesław Piotrowski, Marcin Roszak, Cywka Artur, Cywka Alina, Dariusz de Lorm, Jacek Nowakowski, Michal Rymarek, Michal Fociński, Sławomir Kolasiński, Andrzej Kurpiel-Towarnicki, Sylwester Reszutek, Piotr Janicki, Robert Patrzyński, Szymon Nowakowski, Monika Kapczuk, Mariusz Kapczuk, Robert Sikorski, Andrzej Sikorski, Katarzyna Konieczna, Maciej Konieczny, Wojtek Ragiel, Ola de Lorm, Przemysław Glanc, Paweł Nowakowski, Jerzy Kuc, Grzegorz Zięba, Emil Kozak, Leszek Krywiak, Grzegorz Olechnowicz, Dorota Zwolańska, Daniel de Lorm, Kamila Majka, Ariel Majka, Marcin Tutur, Małgorzata Krywiak, Adam Brzuska, Radosław Malinowski, Andrzej Kosko, Sławomir Skonieczny i Przemysław Tosik.

ANDAtek: https://www.facebook.com/ANDAtek.Polska

JEZIORO TAJEMNIC. Polodowcowe pochodzenie jeziora Drawsko znajduje swoje odzwierciedlenie w bardzo zróżnicowanej konfiguracji dna, urozmaiconej licznymi zagłębieniami i podwodnymi wzniesieniami – pisze Zbigniew Januszaniec w drugiej części artykułu o prapoczątkach największego akwenu pojezierza Drawskiego.

Nadwodną kontynuacją niektórych, największych takich podwodnych wzniesień są wyspy. Największe zagłębienia mają z kolei postać głębokich niecek lub dołów o lejkowatych kształtach.

Tadeusz Leśniak – pracownik naukowy Akademii Górniczo – Hutniczej w Krakowie – w swej publikacji dydaktycznej „Materiały pomocnicze do terenowych zajęć geologicznych w rejonie nadmorskim”, tłumaczy powstanie nierówności na dnie polodowcowych rynien procesami zachodzącymi podczas topnienia lodowca. Pisze on, że szczeliny tworzące się w spękanym, topniejącym lodowcu sprzyjały tworzeniu się podlodowcowych kanałów. Wody spływające tymi kanałami miały bardzo dużą energię erozyjną, dzięki czemu wcinały się głęboko w podłoże. Kanały te miały kręty przebieg nie tylko z powodu erozji bocznej, ale miały również kręty przebieg w przekroju podłużnym, ponieważ – jak pisze autor wspomnianej publikacji – raz wchodziły one głęboko w podłoże, a innym razem płynęły wyżej, wchodząc całkowicie w masę lodową. W ten sposób tłumaczone są przez tego naukowca nierówności dna polodowcowych rynien w przekroju podłużnym. Nierówności w przekroju poprzecznym tłumaczone są głównie wytapianiem się wielkich brył lodu, które podczas zapadania się stropów podlodowcowych kanałów utkwiły w osadach morenowych w dnie wyżłobionych przez wodę rynien  Po wytopieniu tych wielkich brył lodu, w dnie pozostawały zagłębienia.

Nierówności dna – jak wspomniano wcześniej – mają niekiedy postać podwodnych wzniesień, znanych wśród wodniaków pod nazwą „górek” oraz płycizn, które zlokalizowane są nieraz przy wlocie do zatok, np. przy wlocie do Zatoki Ptasiej, czy też do sąsiadującej z miastem – Zatoki Manewrowej (znanej tez pod nazwą Zatoki Południowej). Płycizny te znajdują się stosunkowo daleko od brzegu stanowiąc zagrożenie dla nieznających jeziora żeglarzy. Dodatkowym utrudnieniem dla żeglarzy są głazy narzutowe tkwiące m.in. w  płyciźnie przy wlocie do Zatoki Ptasiej. Jeden z nich kryje się tuż pod powierzchnią wody. Ponad 20 takich i podobnych, niebezpiecznych dla żeglugi po jeziorze miejsc, czaplinecka drużyna WOPR co roku oznakowuje ostrzegawczymi bojami. Różne niespodzianki, jakie często spotykają żeglarzy i wędkarzy w związku z mocno pofałdowanym dnem jeziora Drawsko spowodowały, że wśród miejscowej ludności od dawna krążą nieprawdopodobnie brzmiące opowieści, jakoby jezioro to posiadało podwójne dno i podwodne pieczary. Powstawaniu tych opowieści sprzyja niezwykłe wydarzenie, które miało miejsce około 1790 roku w bezpośrednim sąsiedztwie Czaplinka. Zsunął się wtedy po stromym stoku do wód Zatoki Manewrowej fragment przybrzeżnego obszaru. Efektem tego niecodziennego wydarzenia jest podwodne osuwisko w postaci spoczywającego na dnie zatoki pochłoniętego przez jezioro fragmentu lądu, na którym znajdował się plac ćwiczeń czaplineckiego garnizonu, gdzie jeszcze dzień wcześniej ćwiczyli musztrę żołnierze tutejszego szwadronu huzarów.

Wydarzenie to obrosło z czasem wieloma legendami. Zrodził się nawet absurdalny mit mówiący, że że w wyniku XVIII-wiecznego zapadnięcia gruntu miała rzekomo powstać cała Zatoka Manewrowa. Przyczynę usunięcia gruntu wyjaśniły badania podjęte przez berlińskich geofizyków w 1926 roku. Stwierdzono wówczas, że występująca w okolicach Czaplinka struktura głębszych warstw gruntu sprzyja zjawisku wypłukiwania przez wodę podziemnych komór (pieczar). Niektóre obniżenia terenowe lub charakterystyczne lejkowate zagłębienia w dnie jezior powstały prawdopodobnie w przeszłości na skutek zapadnięcia wypłukanych przez wodę pieczar. W jeziorze Drawsko znajduje się wiele takich zagłębień o stromych brzegach. Jedno z nich znajduje się w Zatoce Manewrowej w pobliżu miejsca, gdzie w XVIII wieku wody pochłonęły wojskowy plac ćwiczeń. Fragment przybrzeżnego terenu z placem ćwiczeń nie zapadł się – jak niektórzy sądzą –  lecz osunął się do wody po stromej pochyłości prowadzącej w kierunku dna głębokiego leja w dnie jeziora.

Jezioro Drawsko powstało w miejscu, w którym zbiega się kilka rynien. W trakcie powstawania rynien jednego kierunku, inne prawdopodobnie wypełniał lód ocalając je przed zasypaniem lodowcowymi osadami. Polodowcowe rynny z reguły nie na całej swej długości wypełnione zostały wodami jeziornymi. Często widzimy je dziś w terenie jako podłużne doliny z częściowo podmokłym dnem. Przykładem jest głęboka, około 1,5- kilometrowej długości dolina ciągnąca się na południe, na przedłużeniu Zatoki Manewrowej (Południowej), wzdłuż szosy biegnącej z Czaplinka w kierunku wsi Pławno. Na zboczu i częściowo na dnie tej doliny zlokalizowane jest czaplineckie Osiedle 700-lecia.

Czy jego mieszkańcy zdają sobie sprawę z tego, że mieszkają w dolinie będącej efektem działalności wód roztopowych spływających z  topniejącego lodowca? W ogóle rzadko zastanawiamy się nad tym, w jaki sposób powstała niezwykle urozmaicona, malownicza rzeźba terenu okolic Czaplinka, w tym nasze wspaniałe jezioro Drawsko, nazywane nieraz – całkiem słusznie!-  „Perłą Pojezierza”. Rzadko  uświadamiamy sobie, że otaczający nas krajobraz – z dolinami, wzgórzami i jeziorami – jest śladem pobytu lodowca, a ściślej mówiąc – pamiątką po gigantycznych roztopach, podczas których gruba czasza lodowa pękała, rozpadała się i topniejąc zamieniała się w rwące rzeki, których dziełem są m.in. wyrzeźbione w warstwie polodowcowych osadów rynny, którym jezioro Drawsko zawdzięcza swoje niezwykłe, rozczłonkowane kształty oraz wysokie i strome brzegi. Kształty jeziora Drawsko oraz otaczający to jezioro krajobraz świadczą dobitnie o ogromnej skali zjawisk zachodzących kilkanaście tysięcy lat temu podczas topnienia lodowca. (koniec)

                                                                                                   Zbigniew Januszaniec

Foto ze zbiorów UM Czaplinek

JEZIORO TAJEMNIC. Pośród atrakcji najbliższych Henrykowskich Spotkań Kulturalnych w Siemczynie (20.01.1018r.) na szczególną uwagę zasługuje prelekcja regionalisty z powiatu wałeckiego Roberta Kraszczuka pt. „Wyspy w czasach dawnych na ziemi drawskiej”. 

Pan Robert niedawno wydobył z zapomnienia trzynastą wyspę na jeziorze Drawsko, ochrzczoną roboczo „Wyspą Wiedźmy” (informacja ta została opublikowana na stronie internetowej projektu Jezioro Tajemnic). W powszechnie dostępnych opisach Drawsko występuje jako akwen, na którym znajduje się dwanaście wysp.

Ten regionalny pasjonat historii udał się na ekspedycję fotograficzną na granice byłego powiatu wałeckiego w XV w., w celu ustalenia, czy okoliczne wyspy posiadają jakieś znamiona historii, jak również w celu poszerzenia wiedzy o życiu na wyspach w naszym regionie. W październiku ub. roku przeprowadził kwerendę zdjęciową następnych 11 wysp związanych z granicami powiatu wałeckiego z XV w. Jako że jezioro Drawsko w tamtym czasie należało do terenu powiatu wałeckiego, postanowił poczynić ekspedycję również i tam.

O tych i innych przygodach podczas odkrywania historii z pewnością będzie można usłyszeć w czasie XXI Henrykowskich Spotkań Kulturalnych, które odbędą się tradycyjne w Pałacu Siemczyno. Początek – godz. 16.00.

Serdecznie polecamy wizytę w pełnym tajemnic i historycznych zagadek hotelu – „Pałacu Siemczyno”, który jest kreatywnym partnerem Akcji „Jezioro Tajemnic” i jednym ze sponsorów nagrody głównej za „U-boota” z jeziora Drawsko, wynoszącej obecnie aż 105 000 zł.

„Pałac Siemczyno”: http://www.palacsiemczyno.pl/index.php?lang=pl

Hit! Wczorajsze, główne wydanie Faktów TVN. Sprawa okrętu podwodnego Kondor, który Starosta S. Kuczyński chce pozyskać na Pojezierze Drawskie jako atrakcję turystyczną:

JEZIORO TAJEMNIC. Od dziś (piątek, 12 stycznia 2018 r.) startuje konkurs na „Dziewczynę Jeziora Tajemnic 2018”. Do 24 stycznia można nadsyłać zgłoszenia fotograficzne (jedno zdjęcie) do nowego konkursu dla dziewczyn 18+. Nagroda to 1500 zł. Jesteśmy otwarci na sponsorów, podobnie jak w ub. roku. Wyniki powinny być znane w Walentynki!

10 stycznia 2018 r. Zarząd Powiatu Drawskiego w składzie: Starosta Stanisław Kuczyński, Wicestarosta Jacek Kozłowski, Etatowy Członek Zarządu Janusz Garbacz i Członek Zarządu Janina Jung – podjął uchwałę w sprawie ogłoszenia konkursu na „Dziewczynę Akcji Eksploracyjno-Historycznej Jezioro Tajemnic”. Celem konkursu jest wybór osoby, której wizerunek zostanie wykorzystany do promocji Akcji Jezioro Tajemnic.

Konkurs startuje 12 stycznia 2018 roku. Od tego dnia, do środy, 24 stycznia br., będzie można nadsyłać zdjęcia kandydatek do tytułu. Później, od 26 stycznia br. od godz. 12.00, do 7 lutego, do godz. 12.00 na każdą kandydatkę będzie można oddać głos poprzez ankietę zamieszczoną na stronie internetowej projektu Jezioro Tajemnic: www.jeziorotajemnic.pl  (w ubiegłym roku były to „lajki” na facebooku).

To jednak nie wszystko, ponieważ w tym roku jest nowość: trzy kandydatki z największą liczbą głosów będą rozmawiały z komisją konkursową, która dokona ostatecznego wyboru. Rozmowy odbędą się pomiędzy 8 a 13 lutym 2018 roku. Mogą być telefoniczne lub przez komunikator wideo, a najlepiej – osobiste.

– Chcemy dowiedzieć się, co kandydatka może wnieść do promocji Akcji swoją osobą, swoimi działaniami – tłumaczy Starosta Drawski Stanisław Kuczyński. – Dziewczyna „Jeziora Tajemnic” 2017 Honorata Matuszewska ustawiła poprzeczkę bardzo wysoko. Była na bardzo wielu akcjach i osobiście wspierała nurków. To nie musi być taka sama działalność, może być coś zupełnie innego, co przyczyni się do promocji Akcji, ale pewne jest, że trudno jej będzie dorównać.

Czternastego lutego powinien zostać ogłoszony ostateczny wynik i nazwisko nowej „Dziewczyny Jeziora Tajemnic 2018”. Jej wizerunek zostanie wykorzystany na publikacjach związanych z Akcją, na stronach internetowych, czy bannerach. Przewidziano także 1500 zł brutto nagrody dla laureatki oraz możliwość przyznania wyróżnień dla pozostałych uczestniczek. Nagroda może zostać zwiększona, jeśli – jak w zeszłym roku – zgłoszą się sponsorzy. Zarząd serdecznie zaprasza do udziału pełnoletnie kandydatki.

Regulamin konkursu na stronie projektu, w zakładce „konkursy” pod adresem: http://jeziorotajemnic.pl/dziewczyna-jeziora-tajemnic-2018/

Film z ubiegłorocznego wręczenia Tytułu:

JEZIORO TAJEMNIC. Twierdzenie, że jezioro Drawsko jest dziełem lodowca jest swego rodzaju uproszczeniem. W rzeczywistości jest ono efektem gigantycznych roztopów, w wyniku których lodowiec przestał istnieć – pisze Zbigniew Januszaniec, regionalista z Czaplinka.

                                                       ***

Polodowcowy rodowód jeziora Drawsko nie jest dla nikogo tajemnicą, ale rzadko zastanawiamy się nad tym, jak mogły wyglądać procesy rzeźbotwórcze, które doprowadziły do powstania tego wyjątkowego jeziora o niezwykle urozmaiconej linii brzegowej, z zatokami wrzynającymi się daleko w ląd, z kilkunastoma wyspami, z wielkimi głębinami, ale także z płyciznami i z tkwiącymi w dnie wielkimi głazami zaskakującymi nieraz żeglarzy nie znających jeziora. To musiało być niesamowite! Wyobraźmy sobie kilkusetmetrowej wysokości spękaną ścianę potężnego lodowca, z którego odrywają się wielkie bryły lodu. Spadając, roztrzaskują się z hukiem u podnóża lodowej ściany. Lodowiec obficie ocieka wodą, która spada z lodowego zbocza tysiącami kaskad i wylewa się z licznych szczelin tworząc rwące rzeki, które przedzierają się przez lodowe rumowisko i żłobią głębokie koryta w zwałach naniesionego piasku zalegającego przedpole lodowca. Taki niezwykły widok, to prawdopodobny krajobraz rejonu dzisiejszego jeziora Drawsko sprzed kilkunastu tysięcy lat.

Na przełomie trzeciorzędu i czwartorzędu, w następstwie znacznego ochłodzenia klimatu, w Skandynawii zgromadziły się wielkie masy śniegu. Przekształciły się one z czasem w ogromną, dochodzącą do 2 km grubości (!) lodową czaszę, która rozszerzając się pokryła swym zasięgiem rozległe obszary północnej i środkowej Europy. Pełznące ciężkie masy lodu zdzierały z powierzchni ziemi i niosły na południe wielkie ilości skruszonego materiału skalnego. Zlodowacenia i fazy ciepłe powtarzały się kilkakrotnie. Za każdym razem topniejący lód pozostawiał za sobą grubą warstwę naniesionych osadów w postaci żwirów, piasków, glin i głazów narzutowych. O rozmiarach zachodzących wówczas zjawisk, niech świadczy fakt, że grubość polodowcowych osadów na Pojezierzu Drawskim przekracza w niektórych miejscach 200 metrów(!).

Obecna rzeźba terenu Pojezierza Drawskiego uformowana została kilkanaście tysięcy lat temu głównie podczas tzw. fazy pomorskiej ostatniego, najmłodszego zlodowacenia, zwanego bałtyckim. Przez dłuższy czas wzdłuż Pomorza ciągnęła się główna linia czoła lodowca. Długotrwały jego postój na tej linii spowodował, że skumulowały się tu duże ilości rozdrobnionych skał. Osadzały się one przybierając postać długich ciągów wałów i wzniesień, czyli tzw. moreny czołowej. W wyniku kolejnych zmian położenia czoła lodowca, okresów stagnacji i topnienia, powstawały bardzo zróżnicowane formy rzeźby terenu. Niezwykle istotnym – jeśli nie najistotniejszym – czynnikiem rzeźbotwórczym były spływające z lodowca olbrzymie ilości wód roztopowych.

Przyjrzyjmy się mocno rozczłonkowanym kształtom jeziora Drawsko. Należy ono do grupy jezior rynnowych, powstałych na skutek silnej działalności erozyjnej wód roztopowych. Jego główna rynna, podobnie jak wiele innych okolicznych jezior rynnowych, ukierunkowana jest południkowo z lekkim odchyleniem wzdłuż osi północny zachód – południowy wschód, zgodnie z kierunkiem spływania cieków wodnych zasilanych przez topniejące lody. Osobliwością jeziora Drawsko jest to, że jego główna rynna krzyżuje się z pasmem polodowcowych rynien, które uformowały się równoleżnikowo wzdłuż czoła lodowca. Najbardziej wyrazistym przykładem tej równoleżnikowej rynny jeziornej jest wąska, około trzykilometrowej długości Zatoka Henrykowska (zwana też Zatoką Siemczyńską). Ta wąska, wrzynająca się daleko w ląd zatoka z wysokimi brzegami zaliczana jest do najciekawszych form krajobrazowych na Pojezierzu Drawskim.

W publikacjach na temat kształtowania się polodowcowej rzeźby terenu podkreśla się, że gwałtowność i intensywność procesów towarzyszących powstawaniu jezior rynnowych spowodowała, że są one z reguły głębokie i mają wysokie, strome brzegi. Potwierdza się to w przypadku jeziora Drawsko w sposób dobitny. Maksymalna głębokość tego jeziora wynosi 83 m (wg niektórych publikacji 79,7 m). W Polsce tylko jezioro Hańcza na Suwalszczyźnie jest głębsze. Lustro wody jeziora Drawsko leży –  wg różnych publikacji – na wysokości od 128,3 m n.p.m. do 128,8 m n.p.m. Różnicom tym nie należy się dziwić, gdyż poziom wody w tym jeziorze wykazuje wahania sezonowe, związane z porami roku. Brzegi jeziora w wielu miejscach są niezwykle strome, na przykład w rejonie Zatoki Rękawickiej, Zatoki Henrykowskiej, Zatoki Owczej (zwaną też zatoką Uraz) czy Półwyspu Drawskiego. Cała dolina, na dnie której leży jezioro Drawsko rozpościera się u stóp rozległych wypiętrzeń moreny czołowej, co chyba najwyraźniej widać ze stoków Spyczynej Góry (203 m n.p.m) a także z punktu widokowego przy drodze z Bolegorzyna do Warniłęgu (151 m n.p.m.). Również wspaniale prezentuje się dolina jeziora Drawsko widziana z okolic wsi Niwka (nieprzypadkowo noszącej niegdyś nazwę: Wysokie Pole), a nawet z czaplineckiego małego parku zlokalizowanego na skraju zbocza na zapleczu ul. Zbożowej. Patrząc z tych miejsc, a także z innych wyniosłości terenowych znajdujących się blisko jeziora Drawsko, uświadamiamy sobie jak wysoko ponad lustro wody wznosi się sąsiadujący z jeziorem teren. Wędrując wzdłuż jeziora z łatwością możemy odnaleźć w sąsiedztwie jeziora miejsca wznoszące się 20, 30 i więcej metrów nad poziom wody. Ale jezioro prezentuje się imponująco nie tylko wtedy, gdy się na nie patrzy z pewnej wysokości. Wspaniałą panoramę jeziora możemy podziwiać również stojąc nad samą wodą m.in. w Czaplinku z parkingu przy ul. Złocienieckiej, z promenady, z plaży miejskiej, z nadjeziornych ośrodków wypoczynkowych, a w Starym Drawsku –  z brzegu przy ujściu Drawy (cdn.)

                                                                                        Zbigniew Januszaniec

Foto ze zbiorów UM Czaplinek

JEZIORO TAJEMNIC. W najbliższy weekend (12-14.01.2018) rozpocznie się nowy sezon polowania na „U-Boota” z jeziora Drawsko. Misję poprowadzi ekipa Szkoły Nurkowania ANDAtek.

Komu nie jest straszne zimno, lubi przygodę i chce spędzić weekend w pięknej okolicy, powinien skontaktować się poprzez profil ANDAtek w celu ustalenia szczegółów. Tylko dla ludzi o stalowych nerwach, którym niestraszny jest legendarny potwór z jeziora Drawsko!

Kontakt: https://www.facebook.com/ANDAtek.Polska

Dariusz de Lorm poprowadził niezliczone ekspedycje nurkowe, nie tylko na jeziorze Drawsko. To najlepszy instruktor nurkowy świata A.D. 2013 i 2014. Nurkował w najodleglejszych zakątkach świata i najgłębszych otchłaniach mórz. Ma uprawnienia archeologa podwodnego. Starosta Drawski Stanisław Kuczyński uhonorował go tytułem Ambasador Akcji Jezioro Tajemnic.

JEZIORO TAJEMNIC. Świetną zimową wizurę zapewniają akweny Pojezierza Drawskiego, w tym jego serce – jezioro Drawsko. Uwaga na niespotykanie duży stan wody. Miejscami jezioro i dopływające do niego rzeczki wychodzą z brzegów!

NABIJANIE BUTLI

Na stronie internetowej Akcji „Jezioro Tajemnic”, w zakładce „Wokół Akcji” wprowadziliśmy rubrykę „Nabijanie butli”. Publikujemy tam informacje o miejscach, które stwarzają możliwość uzupełnienia powietrza. Na razie są trzy: Baza „OCTO” oraz Centrum i Szkoła Nurkowania „Euforia Dive” w Czaplinku, a także Baza Nurkowa Ośrodek „Island Camp” nad j. Siecino w Gminie Złocieniec. Przed przyjazdem należy skontaktować się z obsługą i upewnić, że nabijanie butli jest możliwe danego dnia.

Tych, którzy nie zostali umieszczeni na naszej stronie, a o których po prostu nie wiemy, prosimy o kontakt. We wspomnianej zakładce całkowicie bezpłatnie znajdą się linki do wszystkich miejsc umożliwiających nabijanie butli, a które znajdują się na terenie powiatu drawskiego i na jego obrzeżach (w gminach przyległych do granic powiatu). Zapraszamy do kontaktu: http://jeziorotajemnic.pl/zglos-informacje/

SPRZĘT

Niezbędny sprzęt nurkowy można nabyć w drawskiej firmie ECN Systemy Nurkowe (jeden ze Sponsorów nagrody za „U-boota” z jeziora Drawsko). http://www.bare.pl/

NOCLEGI

http://www.powiatdrawski.pl/turystyka/baza-noclegowa/

POGODA NA JEZIORACH

http://www.zagle.pogodynka.pl/index.php/pogoda

JEZIORO TAJEMNIC. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Czaplinku kontynuuje współpracę z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. To jeden z elementów porozumienia zawartego w ramach Akcji „Jezioro Tajemnic”.

– Uczniowie LO w Czaplinku mieli już okazję uczestniczyć w zajęciach realizowanych na Wydziale Historii w Poznaniu, jak również wysłuchać wykładów prowadzonych cyklicznie przez pracowników naukowych uczelni w Liceum Ogólnokształcącym – relacjonuje Robert Patrzyński, Dyrektor ZSP w Czaplinku. – Po raz drugi miała też miejsce wizyta grupy studentów wraz z opiekunem dr Karolem Kościelniakiem.

W grudniu ub. roku w czaplineckim liceum odbył się w związku z tym cykl wykładów powiązanych tematycznie z historią wojskowości. Wykłady prowadzili: Wiktor Stypczyński – 95 regiment strzelców w latach 1800 – 1815, Hubert Nowak – Joachim Murat – brawurowy marszałek Napoleona, Maksymilian Krasoń – Zarys wojskowości republiki rzymskiej, Krzysztof Czebreszuk – Operacja „Oluja”, czyli ostatni blitzkrieg Europy, Mateusz Kanak – Walka z czterema plagami w ChRL w latach 1958 – 1962, Ivo Werwicki –  Niemieckie lotnictwo myśliwskie okresu II wojny światowej oraz Błażej Jankowski – Walki o Czaplinek w 1945 r.

Oprócz poszerzania swojej wiedzy i zapoznania się z akademickimi metodami jej prezentowania, młodzież miała również okazję do pozyskania informacji na temat kierunków studiów oraz przebiegu rekrutacji na poznańskiej uczelni.

Liceum w Czaplinku nieprzypadkowo jest w centrum zainteresowania Akcji. To przypuszczalna dawna siedziba tajnej jednostki szkoleniowej Kriegsmarine, w której szkolić się miały załogi miniaturowych okrętów podwodnych, jakie – według bardzo popularnej w Czaplinku legendy miejskiej – zatopiono w jeziorze Drawsko. 2 października 2017 r. zaczęło tam też działać Szkolne Biuro Turystyczne, w którym można tam wynająć przewodnika który opowie m.in. o „Jeziorze Tajemnic”. W celu wynajęcia przewodnika prosimy skontaktować się ze Szkolnym Biurem Turystycznym, pod adresem e-mail: szkolnebt@wp.pl oraz numerem telefonu 783 566 556 (czynne w dniach od poniedziałku do piątku, w godzinach od 08.00 – 14.00.

JEZIORO TAJEMNIC. Jezioro Drawsko to nie tylko poszukiwanie zaginionego U-boota. Fani nurkowania znajdą tam wiele wraków, które co i rusz setkami namierza szczecińska Akademia Morska. Są też specjalnie przygotowane atrakcje.

– Na zdjęciach znajdują się przedmioty zatopione w okolicy Ośrodka Wypoczynkowego Drawtur. Stanowią niemałą atrakcję dla płetwonurków – mówi Emil Kozak ze Szkoły Nurkowania „Euforia Dive” w Czaplinku. – Jedno ze zdjęć przedstawia „lustro” (wypolerowana blacha), w którym każdy nurkujący może zobaczyć swój trym, czyli jaką ma pozycję w wodzie. Beczki na kolejnych fotografiach nie zawierają żadnych substancji niebezpiecznych. Z tego co wiem, są zalane wodą, albo zasypane piaskiem i celowo zatopione, także jako atrakcja dla nurkujących. Następne zdjęcie przedstawia różnego rodzaju „graty” typu czajniki, butelki garnki itd. umieszczone w klatce po to żeby się nie rozniosły, a tym samym nie zaśmieciły jeziora.

Pojezierze Drawskie oferuje doskonałe warunki w licznych jeziorach. Zimą sezon sportów nurkowych wkracza w najkorzystniejszy okres, ponieważ spadające temperatury sprawiają, że przejrzystość wody znacząco wzrasta i sięga czasem kilkunastu metrów. Oczom fanów tego sportu ukazują się widoki niedostępne latem. I tak będzie przez następne miesiące!

Chętnych do podwodnego zwiedzania zaprasza „Euforia Dive”: https://www.facebook.com/euforiaDIVE/?hc_ref=PAGES_TIMELINE

Fot. Emil Kozak

Noclegi: http://jeziorotajemnic.pl/wokol-akcji/

Przewodnik śladami „Jeziora Tajemnic”: http://jeziorotajemnic.pl/przewodnik-opowie-o-jeziorze-tajemnic/

Baza nurkowa OCTO w okolicy Ośrodka Wypoczynkowego Drawtur: http://bazaocto.pl/